Wat voorspelbaar partijtje, wel een pareltje
Review by Ruud Maas
Exactly ten years, he is in this place, exactly twenty years after he had held the top spot on the charts with a hitherto little-known waltz than ten weeks and would continue. In the top ten a year
The success of Andre Rieu has risen to incomprehensible proportions, and the 64-year-old from Maastricht Friday proved again why he can count. Itself to the international top In almost 3.5 consecutive hours, he gave his Johann Strauss Orchestra, but especially his soloists every opportunity to excel. Musically
The rendition of I belong to me (from the musical Elisabeth) by Australian singer Mirusia Louwerse rivailing Caro nome from Rigoletto by Verdi) by Carla Maffioletti were the Highlights of the evening, both two voices are just about the most beautiful that have ever sounded at t the Vrijthof.
Of course – there are real critics alike – is what Rieu in 2014 does not differ from the perplexing mannerisms and entertainment tricks he used for the first time at the Vrijthof in 2005. But ones that blinks, that silly jokes, jokes that his band members and almost cult-like costumes and sets that give a show of Rieu much gravy. Why would your key to success then bugger into a pit?
Well, the orchestra leader preaches that the world would be like if we could sing all together along quite different and that even doctors write him because Rieu’s DVDs, according to them, the best medicine for healing – that is all there just what too obvious. But the violinist with his concerts a large audience imparts sound knowledge of (popular) classical music, which is just a plus.
Gezien: André Rieu op het Vrijthof Maastricht 2014
Wanneer: 4 juli
Recensie Ruud Maas
Precies tien jaar staat hij op deze plek, exact twintig jaar nadat hij met een tot dan toe nauwelijks bekende wals liefst tien weken de koppositie van de hitlijsten had bekleed en een jaar in de top tien zou blijven.
Het succes van André Rieu is tot onbevattelijke proporties gestegen, en de 64-jarige Maastrichtenaar bewees vrijdagavond nog eens waarom hij zich tot de internationale top mag rekenen. In bijna 3,5 aaneengesloten uren gaf hij zijn Johan Strauss Orkest, maar vooral zijn solisten alle kans om in muzikaal opzicht te excelleren.
De vertolking van I belong to me (uit de musical Elisabeth) door de Australische zangeres Mirusia Louwerse wedijvert met Caro nome uit Rigoletto van Verdi) door Carla Maffioletti om als hoogtepunt van de avond genoemd te worden. Hun twee stemmen zijn zo ongeveer de mooiste die ooit op het Vrijthof hebben geklonken.
Natuurlijk – daarin hebben criticasters heus gelijk – is wat Rieu in 2014 doet niet verbijsterend verschillend van de maniertjes en de entertainmenttrucjes die hij in 2005 voor het eerst op het Vrijthof toepaste. Maar het zijn wel die knipoogjes, die flauwe grapjes, die geintjes van zijn orkestleden en die bijna cultachtige kostuums en decors die een show van Rieu zoveel jus geven. Waarom zou je jouw sleutel tot succes dan in een put sodemieteren?
Goed, dat de orkestleider predikt dat de wereld er heel anders uit zou zien als we met z’n allen samen zouden zingen, en dat zelfs doktoren hem schrijven omdat Rieu’s dvd’s volgens hen hét beste medicijn voor genezing zijn – dat ligt er allemaal net wat te dik bovenop. Maar dat de violist met zijn concerten een groot publiek behoorlijke kennis van (populair) klassieke muziek bijbrengt, dat is enkel een pré.
What predictable game, but yet a perl
Views: Andre Rieu Vrijthof Maastricht 2014
When: July 4
Yet to see: 11, 12, 18, 19 and 20 July